Enzo Ferrari nazwał go „najpiękniejszym samochodem, jaki kiedykolwiek powstał” – i trudno się z tym nie zgodzić. Spójrzcie tylko na to cudo z 1962 roku. Długa, płynna linia maski, niewielki, prosty grill i sylwetka, która stała się ikoną motoryzacji. To projekt, który każdy Brytyjczyk powinien rozpoznać na pierwszy rzut oka.
E-Type został zaprojektowany przez Malcolma Sayera, twórcę wyścigowych C-Type i D-Type. Jego płynne linie, inspirowane sukcesami Jaguara na Le Mans, połączono z komfortem klasy GT i przestrzenią na bagaż. Monocoque konstrukcja nadwozia obniżyła koszty produkcji, a 3,8-litrowy silnik 6-cylindrowy o mocy 265 KM zapewniał imponujące osiągi.
Premiera E-Type w wersji FHC (Fixed Head Coupé) odbyła się na targach w Genewie. Zainteresowanie było tak ogromne, że Jaguar wysłał kierowców testowych z Coventry do Szwajcarii w rekordowym czasie 11 godzin, by sprostać zapotrzebowaniu na jazdy próbne. Efekt? Ponad 500 zamówień jeszcze podczas targów. Kilka miesięcy później w Nowym Jorku zadebiutowała wersja roadster – OTS (Open Two Seater).
Dlaczego E-Type stał się fenomenem? Jaguar chciał przekuć swoje sukcesy wyścigowe na komercyjny triumf i E-Type spełnił te ambicje z nawiązką. Auto oferowało osiągi porównywalne z Ferrari czy Astonem Martinem, ale w znacznie bardziej przystępnej cenie. Nic dziwnego, że sam Enzo Ferrari nazwał go „najpiękniejszym samochodem świata”.
W 1963 roku Jaguar wprowadził wyścigową wersję Lightweight. Dzięki aluminiowemu nadwoziu i mocniejszemu silnikowi 3.8 o mocy 300 KM był lżejszy i szybszy od standardowego E-Type. To wyjątkowy hołd dla sukcesów Jaguara w motorsporcie.
To jest prawdziwy Jag – ikona stylu i inżynierii, a nie ta bezduszna lodówka, czyli nowy koncept GT EV.
